Niet alleen stress zorgt voor stijfheid in deze spier, maar ook weinig beweging zorgt ervoor dat de psoas aanspant. Er liggen veel organen rondom deze psoasspier waaronder de nieren, blaas en darmen. Je zult begrijpen dat deze organen bij een aangespannen en verkrampte toestand van de psoas niet lekker kunnen bewegen. Ook de spieren in de borst, liezen, onderrug en zelfs bovenzijde rug reageren hierop, hierdoor voel je de verhoogde en trekkende spierspanning vaak eerst in deze gebieden.

De  psoas is dus een spier(groep) waarin we veel stress en emoties vast kunnen zetten. Hierbij is er veel te voelen en te ervaren en kan je daardoor ook loslaten.

We hebben allemaal wel eens periodes van spanning en stress en de ene keer ervaren we dit meer dan de andere keer. Maar soms wordt de spanning na een stresssituatie niet minder en kan het chronisch van aard worden, het lukt dan moeilijk om te ontspannen, men leeft veelal vanuit het hoofd en houdt een (op)gejaagd gevoel. De psoas reageert ook direct bij situaties waarin je schrikt of in levensgevaar bent. Denk aan de Vechten, Vluchten en Bevriezen modus.

Onder invloed van adrenaline spant deze spier aan, om hard weg te kunnen rennen, in actie te komen of stil te staan. Nu zijn de meesten van ons niet iedere dag in levensgevaar maar toch reageert ons lichaam wel zo als stress en spanningen te lang aanhouden. Je buik trekt samen, klaar om de benen te nemen of schrap te zetten. En wie trek je daarbij aan? Juist, je psoas.

De spier verkrampt en je krijgt daardoor pijn in je schouders benen en rug. Ook de ademhaling kan hoger gaan zitten en merk je dat dieper ademhalen moeilijk gaat en ontspan je slechter en raakt sneller geïrriteerd. Om de psoasspier weer tot een functioneel onderdeel van je lichaam te maken moet je jezelf tijd gunnen. Het gebeurt niet van vandaag op morgen. De psoas moet weer leren ontspannen om optimaal te functioneren. Ook hier is geduld een schone zaak.